Karl Lauterbach, Almanya’da daha az hastane olmasını istiyor. Federal Sağlık Bakanı böyle bir reformun daha iyi bakım sunmasını bekliyor. Peki bu reform neye benzeyecek? Ne zaman geliyor? Berlinliler için bu ne anlama geliyor? Daha kötü bakım mı alıyorlar? Peki Karl Lauterbach (SPD) neden kliniklerle görüşmüyor? Berlin Hastaneler Birliği Genel Müdürü Marc Schreiner ile açık sorular ve açık bir gelecek üzerine bir söyleşi.
Bay Schreiner, Berlin’de bundan çok daha fazlası var Yaklaşık 60 lokasyonda 50 planlı hastane. Bunlar çok mu fazla?
Berlin’i, Almanya’nın diğer bölgeleriyle karşılaştırdığımızda, sakin sayısına göre düşük bir yatak yoğunluğuna sahibiz. Yataklar yoğun olarak kullanılmaktadır. Ağır vakalarda bile. İlgili ilacı yapıyoruz. İhtiyaç sürekli artıyor. Her yıl yaklaşık 40.000 kişi ekleniyor. Bu da orta büyüklükteki bir şehrin nüfusuna denk geliyor. Bu insanlara sahip çıkılması gerekiyor.
Karl Lauterbach, bu bakımın bir kısmının ayakta tedavi bazında sağlanabileceğini söylüyor.
Yapılan bir araştırmaya göre, daha önce yatarak tedavi olarak verilen hizmetlerin yüzde 20’ye yakını ayakta tedavi yöntemiyle verilebiliyor. Bunu Berlin için de akıllıca geliştirmek istiyoruz.
O halde Karl Lauterbach’a katılıyor musunuz?
Berlin’deki hastane sahipleri mevcut sistemin düzeltilmesi gereken bir dengesizlik yarattığı konusunda hemfikir. Bunun için gerekli olan reform potansiyelini aktif olarak yükseltmek istiyoruz. Hizmetleri akıllıca yoğunlaştırabilir ve geliştirebiliriz. Ve tüm operatörlerde.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Sloganı gereği: Benim kalça ameliyatlarımı sen üstlen, ürolojik vakalarını ben mi yapayım?
Bunun gibi bir şey. Tıbbi olarak gerekli ve ekonomik olarak mantıklı olduğu durumlarda bu tür birleşmeler hedef olabilir. Belediye, özel ve kar amacı gütmeyen kuruluşlarla birlikte iyi çalışmak istediğimiz gerçeği, kalp krizlerinin tedavisinde Korona’dan önce de belliydi. Pandemi sürecinde Save konseptini kullanarak Kovid hastalarının sağlayıcılar arasındaki dağıtımını başarıyla organize ettik. Hastane reformunu da iyi şekillendirebileceğimize inanıyorum.
Durum ne zaman düzelecek?
Önümüzdeki yıl çalışanların maaşlarına zam yapacağız. Yüksek malzeme maliyetleri yaşamaya devam ediyoruz. Evlerin yüzde 60’ı koyu kırmızı renkte. Alman Hastaneler Birliği 2024’te 80 iflasın daha yaşanmasını bekliyor. Hastaneler kapanmak zorunda kalacak. Belki Berlin’de de olabilir.
Ancak reformun istediği de tam olarak bu: daha az hastane.
Ancak Federal Sağlık Bakanlığı’nın şansa dayalı reformu için bir başlangıç noktasıyla pek ilgilenmesi mümkün değil.
O halde sorun nerede?
Sorun şu ki Karl Lauterbach hastanelerle konuşmuyor. Hatta bakan, lobi dediği şeyi dışarıda bırakmakla övünüyor. Hala kendisinden güvenilir bilgi gelmesini bekliyoruz. Bu arada hastane ortamı tedirgin olmaya devam ediyor. Şu anda ülke genelinde 40’a yakın iflasımız var.
Eylemlerin arkasında bir sistemi tanıyor musunuz?
Bu, Federal Sağlık Bakanı’nın bağlı olduğu hastane yasasına aykırı olacaktır. 1. fıkraya göre ihtiyaç sahibi hastanelerin ekonomik güvenliğinin sağlanması gerekmektedir. Bunun gerçekleşmemesi sadece yasa ihlali ve sağlık sistemine zarar vermek anlamına gelmez. Siyasi açıdan riskli. Yakında Thüringen, Saksonya ve Brandenburg’da eyalet seçimleri yapılacak ve 2025’te de federal seçimler yapılacak. Kötü konumlandırılmış kamu hizmetleri radikal güçlerin eline geçebilir. Şansölye Olaf Scholz’un neden tüm alarm çağrılarına yanıt vermediğini ve Sağlık Bakanını doğru yola sokmadığını merak ediyorum. Koalisyon ortakları FDP ve Yeşiller de yavaş yavaş tedirgin olmaya başlamalı. Özellikle reform süreci gecikmeye devam ettiği için.
Marc Schreiner
Kişiye
Marc Schreiner 2018’den beri Berlin Hastaneler Birliği’nin genel müdürüdür. 47 yaşındaki avukat daha önce Alman Hastaneler Birliği’nde “AB siyaseti, uluslararası ilişkiler ve sağlık sektörü” bölümünün başkanıydı. On yıldan fazla bir süre boyunca Brüksel ve Berlin’de ulusal, Avrupa ve uluslararası düzeyde hastanelerin çıkarlarını temsil etti.
Neden?
Reformun aslında Ocak 2024’te başlatılması gerekiyordu. Şimdi Federal Sağlık Bakanlığı yönetimi, taslakların Paskalya’ya kadar hazır olması halinde kendilerini şanslı sayacaklarını duyurdu. Bu, reformun 2028’de hâlâ etkinleştirilebileceği anlamına geliyor.
Bu durum Berlin için ne anlama geliyor?
Hastaneler hâlâ çok yaygın bir bilgi düzeyine sahiptir. Aynı zamanda biz Berlin’de bugün reformun etkilerini zaten hissediyoruz.
Sonunda neye benzeyeceği henüz belli olmasa da?
Kesinlikle çünkü. İlk çalışanlar huzursuz. Çalıştıkları evin beş yıl sonra hâlâ var olup olmayacağını merak ediyorlar. Berlin Hastaneler Birliği’nde hastanelere başvuran ancak başvurularını geri çeken yöneticileri de biliyoruz. Bunlar, Berlin için bir kararın orta vadede mantıklı olup olmadığından artık emin olmayan başhekimler veya hemşirelik müdürlüğü adaylarıydı. Yönetim, evlerinin birkaç yıl içinde hala piyasada olup olmayacağını bilmedikleri için, sahiplerine stratejik bir kararın değerli olduğu konusunda söz veremiyor. Örneğin sponsorunuzu bir binayı yenilemeye ikna ettiğinizde bankanızdan kredi istemeniz gerekir çünkü ülke bir kez daha para vermiyor. Bunun üzerine banka cevap verir: Hastane beş yıl sonra da varlığını sürdürecek mi?
Bir Berlin vatandaşı olarak bu benim için ne anlama geliyor?
Reformun fiilen 2028 yılında devreye gireceğini varsayalım. O zamana kadar mevcut yapıların çalışması gerekiyor. İşlerin devam edeceği, personelin başvurduğu, yatırımların yapıldığı bir hastaneye girmem şansa bağlı olmamalı. Ve henüz acilen aşılması gereken önemli zorluklardan bahsetmiyoruz: dijitalleşme, iklim değişikliğine yönelik eğitim, vasıflı işçi eksikliğiyle mücadele stratejileri.
Lauterbach’ın bütçesi departmandaki meslektaşlarından daha fazla kesildi. Bir reform ücretsiz olarak uygulanabilir mi?
Bakan sanki bunların hiçbir maliyeti yokmuş gibi davranıyor. Almanya’da 1.700 hastanemiz var. Dönüşüm için çok fazla kaynağa ihtiyaç duyan büyük şirketler. Bazıları yıkılıyor, bazıları güçlendiriliyor. Bina yapısını tek başına ele alalım. Daha fazla sayıda hastaya bakım sağlayacak personel ve ekipmanın barındırılması için ek binalara ihtiyaç duyulacaktır. Özellikle biz Berlin’de böyle bir şeyin ne kadar sürebileceğini biliyoruz. Ve bunun ne kadara mal olacağı. Bu, yalnızca federal eyaletlerden gelen yatırım fonlarıyla başarılamaz.
Reformun maliyeti ne kadar olabilir?
Bazıları Almanya için 100 milyar euro hesaplıyor. Ancak şu ana kadar Sağlık Bakanı’nın dönüşüm maliyetleri için kampanya yürüttüğünü görmedim. Federal Sağlık Bakanlığı’nın reform stratejisinin acilen gerçeklik kontrolüne ihtiyacı olduğunu söyleyebilirim.
Bay Schreiner, Berlin’de bundan çok daha fazlası var Yaklaşık 60 lokasyonda 50 planlı hastane. Bunlar çok mu fazla?
Berlin’i, Almanya’nın diğer bölgeleriyle karşılaştırdığımızda, sakin sayısına göre düşük bir yatak yoğunluğuna sahibiz. Yataklar yoğun olarak kullanılmaktadır. Ağır vakalarda bile. İlgili ilacı yapıyoruz. İhtiyaç sürekli artıyor. Her yıl yaklaşık 40.000 kişi ekleniyor. Bu da orta büyüklükteki bir şehrin nüfusuna denk geliyor. Bu insanlara sahip çıkılması gerekiyor.
Karl Lauterbach, bu bakımın bir kısmının ayakta tedavi bazında sağlanabileceğini söylüyor.
Yapılan bir araştırmaya göre, daha önce yatarak tedavi olarak verilen hizmetlerin yüzde 20’ye yakını ayakta tedavi yöntemiyle verilebiliyor. Bunu Berlin için de akıllıca geliştirmek istiyoruz.
O halde Karl Lauterbach’a katılıyor musunuz?
Berlin’deki hastane sahipleri mevcut sistemin düzeltilmesi gereken bir dengesizlik yarattığı konusunda hemfikir. Bunun için gerekli olan reform potansiyelini aktif olarak yükseltmek istiyoruz. Hizmetleri akıllıca yoğunlaştırabilir ve geliştirebiliriz. Ve tüm operatörlerde.
Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın
Sloganı gereği: Benim kalça ameliyatlarımı sen üstlen, ürolojik vakalarını ben mi yapayım?
Bunun gibi bir şey. Tıbbi olarak gerekli ve ekonomik olarak mantıklı olduğu durumlarda bu tür birleşmeler hedef olabilir. Belediye, özel ve kar amacı gütmeyen kuruluşlarla birlikte iyi çalışmak istediğimiz gerçeği, kalp krizlerinin tedavisinde Korona’dan önce de belliydi. Pandemi sürecinde Save konseptini kullanarak Kovid hastalarının sağlayıcılar arasındaki dağıtımını başarıyla organize ettik. Hastane reformunu da iyi şekillendirebileceğimize inanıyorum.
Durum ne zaman düzelecek?
Önümüzdeki yıl çalışanların maaşlarına zam yapacağız. Yüksek malzeme maliyetleri yaşamaya devam ediyoruz. Evlerin yüzde 60’ı koyu kırmızı renkte. Alman Hastaneler Birliği 2024’te 80 iflasın daha yaşanmasını bekliyor. Hastaneler kapanmak zorunda kalacak. Belki Berlin’de de olabilir.
Ancak reformun istediği de tam olarak bu: daha az hastane.
Ancak Federal Sağlık Bakanlığı’nın şansa dayalı reformu için bir başlangıç noktasıyla pek ilgilenmesi mümkün değil.
O halde sorun nerede?
Sorun şu ki Karl Lauterbach hastanelerle konuşmuyor. Hatta bakan, lobi dediği şeyi dışarıda bırakmakla övünüyor. Hala kendisinden güvenilir bilgi gelmesini bekliyoruz. Bu arada hastane ortamı tedirgin olmaya devam ediyor. Şu anda ülke genelinde 40’a yakın iflasımız var.
Eylemlerin arkasında bir sistemi tanıyor musunuz?
Bu, Federal Sağlık Bakanı’nın bağlı olduğu hastane yasasına aykırı olacaktır. 1. fıkraya göre ihtiyaç sahibi hastanelerin ekonomik güvenliğinin sağlanması gerekmektedir. Bunun gerçekleşmemesi sadece yasa ihlali ve sağlık sistemine zarar vermek anlamına gelmez. Siyasi açıdan riskli. Yakında Thüringen, Saksonya ve Brandenburg’da eyalet seçimleri yapılacak ve 2025’te de federal seçimler yapılacak. Kötü konumlandırılmış kamu hizmetleri radikal güçlerin eline geçebilir. Şansölye Olaf Scholz’un neden tüm alarm çağrılarına yanıt vermediğini ve Sağlık Bakanını doğru yola sokmadığını merak ediyorum. Koalisyon ortakları FDP ve Yeşiller de yavaş yavaş tedirgin olmaya başlamalı. Özellikle reform süreci gecikmeye devam ettiği için.
Marc Schreiner
Kişiye
Marc Schreiner 2018’den beri Berlin Hastaneler Birliği’nin genel müdürüdür. 47 yaşındaki avukat daha önce Alman Hastaneler Birliği’nde “AB siyaseti, uluslararası ilişkiler ve sağlık sektörü” bölümünün başkanıydı. On yıldan fazla bir süre boyunca Brüksel ve Berlin’de ulusal, Avrupa ve uluslararası düzeyde hastanelerin çıkarlarını temsil etti.
Neden?
Reformun aslında Ocak 2024’te başlatılması gerekiyordu. Şimdi Federal Sağlık Bakanlığı yönetimi, taslakların Paskalya’ya kadar hazır olması halinde kendilerini şanslı sayacaklarını duyurdu. Bu, reformun 2028’de hâlâ etkinleştirilebileceği anlamına geliyor.
Bu durum Berlin için ne anlama geliyor?
Hastaneler hâlâ çok yaygın bir bilgi düzeyine sahiptir. Aynı zamanda biz Berlin’de bugün reformun etkilerini zaten hissediyoruz.
Sonunda neye benzeyeceği henüz belli olmasa da?
Kesinlikle çünkü. İlk çalışanlar huzursuz. Çalıştıkları evin beş yıl sonra hâlâ var olup olmayacağını merak ediyorlar. Berlin Hastaneler Birliği’nde hastanelere başvuran ancak başvurularını geri çeken yöneticileri de biliyoruz. Bunlar, Berlin için bir kararın orta vadede mantıklı olup olmadığından artık emin olmayan başhekimler veya hemşirelik müdürlüğü adaylarıydı. Yönetim, evlerinin birkaç yıl içinde hala piyasada olup olmayacağını bilmedikleri için, sahiplerine stratejik bir kararın değerli olduğu konusunda söz veremiyor. Örneğin sponsorunuzu bir binayı yenilemeye ikna ettiğinizde bankanızdan kredi istemeniz gerekir çünkü ülke bir kez daha para vermiyor. Bunun üzerine banka cevap verir: Hastane beş yıl sonra da varlığını sürdürecek mi?
Bir Berlin vatandaşı olarak bu benim için ne anlama geliyor?
Reformun fiilen 2028 yılında devreye gireceğini varsayalım. O zamana kadar mevcut yapıların çalışması gerekiyor. İşlerin devam edeceği, personelin başvurduğu, yatırımların yapıldığı bir hastaneye girmem şansa bağlı olmamalı. Ve henüz acilen aşılması gereken önemli zorluklardan bahsetmiyoruz: dijitalleşme, iklim değişikliğine yönelik eğitim, vasıflı işçi eksikliğiyle mücadele stratejileri.
Lauterbach’ın bütçesi departmandaki meslektaşlarından daha fazla kesildi. Bir reform ücretsiz olarak uygulanabilir mi?
Bakan sanki bunların hiçbir maliyeti yokmuş gibi davranıyor. Almanya’da 1.700 hastanemiz var. Dönüşüm için çok fazla kaynağa ihtiyaç duyan büyük şirketler. Bazıları yıkılıyor, bazıları güçlendiriliyor. Bina yapısını tek başına ele alalım. Daha fazla sayıda hastaya bakım sağlayacak personel ve ekipmanın barındırılması için ek binalara ihtiyaç duyulacaktır. Özellikle biz Berlin’de böyle bir şeyin ne kadar sürebileceğini biliyoruz. Ve bunun ne kadara mal olacağı. Bu, yalnızca federal eyaletlerden gelen yatırım fonlarıyla başarılamaz.
Reformun maliyeti ne kadar olabilir?
Bazıları Almanya için 100 milyar euro hesaplıyor. Ancak şu ana kadar Sağlık Bakanı’nın dönüşüm maliyetleri için kampanya yürüttüğünü görmedim. Federal Sağlık Bakanlığı’nın reform stratejisinin acilen gerçeklik kontrolüne ihtiyacı olduğunu söyleyebilirim.