“Gelecekte hemen randevu almak büyük bir ayrıcalık olacak”

oburefe

Member
Karl Lauterbach (SPD), hastaların aile doktorlarından daha hızlı randevu almasını sağlamak istiyor. Bu nedenle Federal Sağlık Bakanı, mevcut ücret sınırlamalarının yasayla kaldırılmasını istiyor. Gelecekte Berlin'deki pratisyen hekimler artık hastaları geri çevirmek veya uzun bekleme listeleri tutmak zorunda kalmayacak mı? Yasal sağlık sigortaları neden pratisyen uzmanlara da sundukları hizmetlere göre ücret ödemiyor?

Neden bazı ilçelerde randevu için diğerlerine göre daha uzun süre beklemek zorundasınız? Ve: Sadece çok parası olanların zamanında tedavi görebileceği bir sağlık sistemine doğru mu gidiyoruz? Pratisyen jinekolog ve Berlin Tabipler Birliği başkan yardımcısı Matthias Bloechle bu soruya yanıt veriyor.

Sayın Bloechle, sözde bütçe kesintisi sonucunda hastalar gelecekte aile doktorlarından daha kolay randevu alabilecek mi?

Bu, aile hekimlerinin, kendilerine ödeme yapılmadığı takdirde artık hastaları tedavi etmeyeceği anlamına geliyor.


Günaydın Berlin
Bülten

Kayıt olduğunuz için teşekkürler.
E-postayla bir onay alacaksınız.



Reklam | Okumaya devam etmek için kaydırın


Öyle değil mi?

Tıp mesleği o kadar sorumludur ki tüm hastaları tedavi eder. Bu, üçüncü çeyrekten itibaren yasal sağlık sigortası doktorlarının az çok ücretsiz çalışacağı anlamına geliyor. Berlin'de çok az pratisyen hekimin bulunmasına ilişkin temel sorun, tek başına daha iyi ücretlendirmeyle geçici olarak çözülemez. Ancak belki de uzun vadede serbest meslek sahibi yasal sağlık sigortası doktorluğu mesleğini daha çekici hale getirecektir.

Başka ne olması gerekirdi?

Bürokratikleşmenin önüne geçilmesi gerekiyor. Sürekli artıyor. Genellikle tıbbi bakım merkezleri olan 40 veya 50 çalışanı olan kurumlar, yalnızca bürokrasi ile ilgilenmek üzere bir kişiyi görevlendirebilir. Çok sayıda yönetmelik ve belge gereksinimi var. Bu, beş tıbbi asistanın bulunduğu bir muayenehane için çok büyük bir yükü temsil ediyor. Bu, kayıtlı bir sağlık sigortası doktorunun işini mutlaka daha çekici kılmaz. Bu pratisyen hekimler ve uzmanlar için geçerlidir.

Bir hasta olarak bunu nasıl fark edebilirim?

Bunu fark ediyorlar çünkü uzman randevusu için iki ay veya daha uzun süre beklemek zorunda kalıyorlar. Aile hekimi olan ve uzman meslektaşını arayıp bir hastasının acil müdahaleye ihtiyacı olduğunu bildiren herkes için iyidir.


Özel


Kişiye

61 yaşındaki Matthias Bloechle, jinekoloji ve doğumun yanı sıra üreme tıbbı alanlarında da uzmandır. Eşiyle birlikte Berlin-Charlottenburg'da antrenman yapıyor. Eylül 2020'den beri Berlin Tabipler Birliği Başkan Yardımcısıdır. Bloechle, Charité'de uzmanlık eğitimine katılmaktadır.


Uzmanların da sabit sağlık sigortası bütçelerinden muaf tutulması gerekmez mi?

Uzmanlar da üçüncü çeyrekten itibaren çoğunlukla ücret almadan çalışmaktadır. Bu alanda da muayenehanelerin 1 Aralık'ta toplu olarak kapanmaması, ya da en azından artık yasal sağlık sigortası olanların yararlanamaması, tıp mesleğinin sorumluluk duygusu sayesindedir.

Bütçe kesintisi vergi mükelleflerine pahalıya mal olacak mı?

Sağlık sigortası primlerindeki her avroya karşılık, tıp mesleği ücretlerine on sentten daha azının harcandığını bilmelisiniz.

Paranın geri kalanı nereye gidiyor?

Çok büyük kısımlar yönetime giriyor. 95 sağlık sigortası şirketimiz var ve hepsinin kendine ait yapıları ve yönetimleri var. Artık iki seçenek var: Sigorta primlerini artırabilir veya sağlık sisteminin yönetiminde verimlilik kazanımları yaratmayı deneyebilir ve bu kazanımları daha sonra bakıma sunabilirsiniz.

Başka bir deyişle: daha az sağlık sigortası şirketi mi var?

Soruyu sorabilirsin. Evet, sigortalının her 100 Euro'luk katkı payından beş Euro'yu idari giderlerden muaf tutmayı deneyebiliriz. Bu alanın daha detaylı incelenmesi gerektiğini düşünüyorum. Ayrıca nüfusun sağlık eğitiminin güçlendirilmesinde de potansiyel görüyorum.

Bununla ne demek istiyorsun?

Bir örnek: Günümüzde bazı ebeveynler, çocukları bir kene tarafından ısırıldığında kurtarma merkezine başvurmaktadır. Geçmişte ebeveynler keneyi kendileri çıkarabiliyorlardı. Geçmişte insanlar küçük hastalıkları kendi başlarına kontrol altına alabiliyorlardı. Uzun zamandır daha önce var olmayan bir belirsizlik gözlemliyorum; burada bir çeşit sağlık eğitimine ihtiyacımız var. Bu, kendinizi hasta hissederseniz doktora gitmemeniz gerektiği anlamına gelmemelidir.

Berlin'de yeterli sayıda pratisyen hekimin bulunduğu ilçeler var, diğer bölgelerde ise yeterli donanım bulunmuyor. Nedenmiş?

Yasal Sağlık Sigortası Hekimleri Birliği'ne göre Treptow-Köpenick, Lichtenberg ve Marzahn-Hellersdorf'ta 180 aile hekimi pozisyonu anında doldurulabilecek. Bazı ilçelerdeki uzmanlar için de durum benzer. Örneğin jinekolojide Neukölln'ün kapsama oranı yalnızca yüzde 75'tir. Bunun ücretlerle alakası var.

Ekonomik olarak gelişmek istiyorlarsa doktorların özel hastalara ihtiyacı var.
Berlin Tabipler Birliği'nden Matthias Bloechle

Ne şekilde?

Sözleşmeli doktorun yasal sağlık sigortası şirketlerinden aldığı ücretle geçinemez. Ekonomik olarak gelişmek istiyorlarsa doktorların özel hastalara ihtiyacı var. Doktorlar sorumluluklarına ve motivasyonlarına dikkat etmedikleri kadar ekonomik durumlarına da dikkat etmedikleri için suçlanamazlar. Artık Zehlendorf'taki özel hastaların oranı, neredeyse yalnızca yasal sağlık sigortası hastalarını tedavi eden Marzahn-Hellersdorf'takinden daha yüksek.

Bu durum göz önüne alındığında kaç genç doktor muayenehaneyi devralmaya karar veriyor?

35 yıl önce ben genç bir doktorken, sözde tıbbi bolluk vardı. Bir hastanede iş bulursan şanslı olabilirsin. Bu genellikle eninde sonunda yarı zamanlı bir pozisyon alma ve uzman olarak nitelendirilme umuduyla çok az ücretle veya hiç ücret ödemeden yapılıyordu. Bugün genç uzmanlara oldukça yeterli ücret ödeniyor. Pek çok kişi, yasal sağlık sigortası doktoru olmanın yarattığı stresin serbest meslek sahibi olmaya değip değmeyeceğini kendine soruyor.

Bir muayenehanede çalışıyorlarsa sabah 8'de işe başlayıp akşam 16.30'da eve gidiyorlar. Hastanın başına gelmeyen her şeyle işveren ilgileniyor. Malzemeler satın alır, yeni ekipman satın alır, çalışanların maaş ödemeleriyle ilgilenir, personeli işe alır ve Lageso tarafından muayenehanenin düzenli denetimlerini organize eder (Devlet Sağlık ve Sosyal İşler Dairesi, not d. Kırmızı.) ve sağlık departmanı, uzun idari görevlerle ilgilenir. Çalışan doktorların çocukları hasta ise 15 gün, hatta tek ebeveynli çalışanlar ise 30 gün hastalık izni alabiliyor. Bu nedenle birçok kişi kalıcı çalışmayı tercih ediyor.

Serbest meslek sahibi doktor durdurulan bir model midir?

Bu tehlike mevcuttur. Bu gelişme bugün yapısal olarak zayıf alanlarda zaten gözlemlenebilmektedir. Örneğin Spreewald'da bazı topluluklar kendi MVZ'lerini işletiyorlar (Tıbbi bakım merkezleri, not d. Kırmızı.). Haftada iki gün çalışan 70-80 yaşlarında uzmanlar çalıştırıyorlar.

Mevcut gelişme hastalar için ne anlama geliyor?

Gelecekte doktordan zamanında randevu alabilmek büyük bir ayrıcalık olacak. Toplumun bununla nasıl başa çıkmak istediğini düşünmesi gerekiyor.

Karl Lauterbach, ayakta tedavi bazında daha fazla yatarak tedavi yapılmasını istiyor. Çözüm bu mu?

Hastanelerin ayakta tedavi hizmetlerine daha fazla dahil edilmesi fikri iyi niyetli olabilir. Ancak bir hastane ayakta tedavi sektöründe hiçbir zaman bağımsız doktorlar kadar etkili çalışamayacaktır.

Neden?

Ayakta tedavi hizmetlerinin mevcut fiyatlandırması göz önüne alındığında, hastaneler maliyet yoğun personel açığı yaratacaktır. Bu nedenle özel hastalara da güvenmek zorunda kalacaklar. Bunun nereye varacağı İngiltere'deki NHS'den görülebilir.

Ulusal Sağlık Hizmetinde mi?

Evet, NHS tesislerinde tedavi olmak için günlerce bekliyorlar. Bu gecikmeler nedeniyle kanser gibi hastalıkların geç teşhis edildiği ve dolayısıyla hayatta kalma şansının azaldığı biliniyor. Bunu yapabilen herkes İngiltere'de özel tedavi arayacaktır. Örneğin Londra, gücü yetenlerin gittiği özel muayenehanelerle doludur. Sağlık para meselesine dönüşüyor. Bunun iyi bir model olup olmadığından şüpheliyim.

Almanya şimdi iki aşamalı ilaç tehdidiyle mi karşı karşıya?

Ayakta tedaviyi hasta yoğunluğuyla baş edemeyecek hastanelere yaptırırsak tehlikeyi görüyorum. Yatarak ve ayakta tedavi hizmetleri aynı madalyonun iki yüzüdür. Birbirlerine bağımlılar ve bu iyi bir şey. Onlar birbirlerine aitler.