Yosemite Valley Lodge'un neredeyse boş lobisinde Redondo Beach'te makine mühendisiyken kameraman olan Brian Hawkins'le tanıştık. Nisan sonlarında Salı gecesi saat 9'u biraz geçiyordu. Avımız başlamak üzereydi ama hava pek iyi değildi.
“Hava bulutlu, daha sonra açılacak” dedi. “Henüz bir şey görmeyi beklemiyordum.”
Bu tesadüfi bir karşılaşma değildi. Birkaç yıl önce Hawkins'in web sitesini keşfetmiştim; burada bizi buraya çeken fenomenin fotoğraflarını, videolarını ve çok kesin tahminlerini tam da bu zamanda yayınlıyordu: ay yayları.
Doğa bilimci John Muir bunlara dolunay ışığıyla ortaya çıkan ay gökkuşağıları veya püskürtme yayları adını verdi. Yosemite Ulusal Parkı'ndaki gürleyen ilkbahar ve yaz başındaki şelaleler, Kaliforniya'nın merkezindeki destinasyonu, Dünya üzerinde onları görebileceğiniz birkaç noktadan biri haline getiriyor. Bir sonraki izleme fırsatı 21-25 Mayıs arasında.
Moonbows, parktaki ateş şelalesinin her Şubat ayındaki popülaritesinin farkına varmadı, ancak ziyaretçiler farkındalık kazanıyor. Karanlıkta Aşağı Yosemite Şelalesi'ne doğru asfalt yolda ilerlerken, diğer yöne giden yürüyüşçü yığınlarının yanından geçtik, görünüşe göre ısrarcı bulutlar yüzünden cesaretleri kırılmıştı. Üssünde yaklaşık 25 kişi küçük gruplar halinde toplanmıştı; çoğu bir virajın arkasında, izleyenleri şelalenin şiddetli sularından koruyordu.
Muir, Yosemite Şelalesi'nin kükremesini “güzel, vahşi müzik” olarak tanımladı ve Hawkins, şelalelerin, özellikle de üst kısımdaki sesi, hatta varlığı nasıl koruduğundan dokunaklı bir şekilde bahsetti. Onun ve başkalarının muhteşem fotoğraflarını gördükten sonra eşim Mica ve ben sabırsızlıkla ayın güneş ışığını şelalelere yansıtmasını bekledik. Diğerleri de öyle.
Brian Hawkins (solda), Nisan ayında Yosemite's Cook's Meadow'da ay kuşağı arayan Buffalo, NY'den Richard ve Sally Brewer ve Anne Johnston-Fera ile karşılaştı.
(Alex Pulaski)
Bir fotoğrafçı bana 20 dakika önce bulutların dağılması sırasında yakaladığı çeyrek ay kuşağı görüntüsünü gösterdi. Laurel, Md.'den 28 yaşındaki Eric Krapil, önceki gece cep telefonuyla çekilen tam yaylı bir ay kuşağı fotoğrafını paylaştı.
“Şanslıydık” dedi. “Köşkte yanımızdan geçen bir adam, 'Ay kuşağını görmek ister misin?' dedi.”
Bu gece kesinlikle öyle yaptık. Ve birkaç dakika sonra, sarımsı ay kısa bir süreliğine sisin içinden geçerken Hawkins bir kayayı işaret etti. Orada ay kuşağının bir köşesinin başladığını söyledi.
Ve şunu gördüm: En iyi ihtimalle çeyrek yay, ayın zayıf ışığında hayalet gibi beyaz. Umduğum her şey değildi ama daha sonra geri dönerken Hawkins'e bu parıltıyı görmemize yardım ettiği için teşekkür ettim; sonraki gecelerde neler olabileceğine dair bir ipucu.
Evet dedi. Düşünceli bir duraklama yaşandı.
“Bu şimdiye kadar gördüğüm en acıklı ay kuşağıydı” diye devam etti.
2007'den önce hiç kimse ay yaylarının Yosemite'de ne zaman ve nerede ortaya çıkacağından tam olarak emin değildi. Ancak Teksas Eyalet Üniversitesi'nden bir araştırmacı ekibi, ay kuşağının görünümünü doğru bir şekilde tahmin etmek için topografyayı, geometriyi ve astronomiyi birleştirmek için bilgisayarlardan yararlandı ve bulgularını yayınladı.
Hawkins, parkı ilk kez aynı yıl ziyaret etti ve özellikle 2011'de ay kuşağını gördükten sonra parkın güzelliği karşısında büyülendi. Kendi modellemesini yapmaya başladı ve web sitesi 2018'de açıldı. Bu bir sevgi emeği; reklam yok ve o tur yapmıyor ya da tişört giymiyor.
Yaptığı şey diğer arayanlara yardım etmektir. Yosemite Vadisi'nde yaşayan ve çalışan Anna Smits, ilk ay kuşunu pandemi sırasında gördü. Park ziyaretçilere kapalıydı ancak Hawkins yine de hesaplamalarını paylaştı. Artık hem hevesli bir fotoğrafçı hem de açık hava kadını olan Smits, daha zor ay kuşağı çekimleri bulmak için ara sıra sınırları zorluyor.
Bu ne anlama geliyor? Bir gece, bu, bir çapa yerleştirmeyi ve Yukarı Yosemite Şelalesi yakınlarındaki bir çıkıntıya yaklaşık 15 metrelik iple inmeyi içeriyordu. Başka bir sefer, parlak ay ışığında Vernal Şelalesi'ne doğru yürüyüş için alarmını sabah 1:30'a kurdu. Hava o kadar soğuktu ki yoğunlaşan su tripodunu dondurdu.
“Bu çok ödüllendirici bir deneyim” dedi. “Serpintin içinde oturup önünüzdeki ay kuşağı haçını izlemeyi düşünmek bile beni gerçekten aydınlatıyor.”
Geçen ayki ziyaretimizin sonraki iki gecesinde bu görsel ödül elimizden kaçtı. Gündüz mavi gökyüzü gece bulutlara teslim oldu. Hawkins ilk gece beni hiçbir şeyin garanti olmadığı konusunda uyarmıştı.
“Önünüzdeki sahne karşısında büyülenmeye ama aynı zamanda çekim yapmanın ne kadar zor olduğu konusunda hüsrana uğramaya hazırlanın” dedi. “Pek çok şey aleyhinize çalışıyor; hava soğuk, ıslak, merceğin kurutulması gerekiyor, otomatik odaklamayı kullanamıyorsunuz. Sadece sabırlı olmanız ve tüm sorunları çözmeye çalışmanız gerekiyor.
Ve ay bir bulut perdesinin arkasına gizlendiğinde, şelalenin sesini ve geri döndüğünüzde sizi bekleyen gösterinin parıltısını hatırlayarak kendinizi avutursunuz.
Ay kuşağı nedir?
Basitçe söylemek gerekirse, dolunay ışığının havada asılı kalan su damlacıklarından yansıyan geceleyin görülen bir gökkuşağıdır. Ancak insanlar geceleri renkleri tespit etmekte zorlanırlar, bu nedenle kuzey ışıklarında olduğu gibi çıplak gözle genellikle beyaz görünürler. Fotoğraflar, özellikle daha fazla ışığa izin verecek şekilde zamanlanmış pozlamalarla onları tıpkı bir gökkuşağı gibi tam renkli hale getirir.
Aykuşaklarını görebileceğiniz tek yer Yosemite mi?
Hayır ama sürekli olarak görülebilecekleri çok az şelale alanı var. Bunlar arasında Kentucky'deki Cumberland Şelaleleri ve Afrika'nın Zambiya-Zimbabve sınırındaki Victoria Şelaleleri yer alıyor.
Yosemite aykuşaklarını görmek için en iyi tarihler, saatler ve yerler ne zaman?
En iyi dolunay çevresindeki beş gecede gözlemlenirler. Hawkins, web sitesinde 21-25 Mayıs arasındaki bir sonraki görüntüleme aralığı için 2024'ün en yoğun izlenme tarihlerini ve konuma göre belirli saatleri (Yukarı ve Aşağı Yosemite şelaleleri ve Buzul Noktası) hesapladı. Bir sonraki dolunay için en iyi tarihler, daha sonra takip edilecek zaman hesaplamalarıyla birlikte 19-23 Haziran arasıdır.
Herhangi bir özel donanıma ihtiyaç var mı?
Yararlı öğeler arasında rahat yürüyüş ayakkabıları, düşme tabanına yakın izleme yapılıyorsa yağmur pançosu, lensleri ve kameraları kurutmak için bezler, daha uzun kamera veya akıllı telefon pozları için bir tripod ve bir far veya el feneri (gece görüşünü bozmamak için kırmızı ışık ayarları tercih edilir) bulunur. . Clear Outdoor gibi hava durumu uygulamaları saatlik bulut örtüsünü tahmin eder. İleri düzey kullanıcılar için, Photo Ephemeris ve Planit Pro gibi uygulamalar, ayın konumlarını (ve çok daha fazlasını) tam olarak hesaplamaya yardımcı olacaktır.
Yosemite Ulusal Parkı rezervasyonları gerekli mi?
Bazen. 30 Haziran'a kadar hafta sonları ve tatil günlerinde gündüz (05:00 – 16:00) park giriş rezervasyonlarının yapılması gerekmektedir. 1 Temmuz'dan 16 Ağustos'a kadar aynı zaman aralıklarında günlük olarak talep edilmelidir. Parkta kamp veya konaklama rezervasyonu yaptıranlara parka giriş izni verilecek. Tüm kuralları ve rezervasyon bağlantısını Milli Park Servisi'nin web sitesinde bulabilirsiniz.
Geceleri Yosemite ay kuşağı aramak riskli midir?
Bunu göz korkutucu bulmadık. Aşağı Yosemite Şelalesi, kaldığımız Yosemite Valley Lodge'a sadece 10 dakikalık yürüme mesafesindedir. Yosemite Şelalesi'nin geniş manzarasına sahip Cook's Meadow da yakınlardadır, ancak yoğun bulut örtüsünün ay ışığını engellemesi nedeniyle arabayla gitmeye karar verdik. Hem Hawkins hem de Smits, daha uzak yerler ararken sağduyuyu kullanmayı tavsiye etti. Hiçbir zaman meydan okumaktan çekinmeyen cesur Muir'in, Fern Ledge yakınındaki Yosemite Şelalesi'nin arkasında ay yaylarını kovalarken bir gece neredeyse ölüyor olduğunu belirtmekte fayda var; “ay ışığının aydınlattığı vahşi bir banyodan” sırılsıklam ve uyuşmuş halde kurtuldu.
“Hava bulutlu, daha sonra açılacak” dedi. “Henüz bir şey görmeyi beklemiyordum.”
Bu tesadüfi bir karşılaşma değildi. Birkaç yıl önce Hawkins'in web sitesini keşfetmiştim; burada bizi buraya çeken fenomenin fotoğraflarını, videolarını ve çok kesin tahminlerini tam da bu zamanda yayınlıyordu: ay yayları.
Doğa bilimci John Muir bunlara dolunay ışığıyla ortaya çıkan ay gökkuşağıları veya püskürtme yayları adını verdi. Yosemite Ulusal Parkı'ndaki gürleyen ilkbahar ve yaz başındaki şelaleler, Kaliforniya'nın merkezindeki destinasyonu, Dünya üzerinde onları görebileceğiniz birkaç noktadan biri haline getiriyor. Bir sonraki izleme fırsatı 21-25 Mayıs arasında.
Moonbows, parktaki ateş şelalesinin her Şubat ayındaki popülaritesinin farkına varmadı, ancak ziyaretçiler farkındalık kazanıyor. Karanlıkta Aşağı Yosemite Şelalesi'ne doğru asfalt yolda ilerlerken, diğer yöne giden yürüyüşçü yığınlarının yanından geçtik, görünüşe göre ısrarcı bulutlar yüzünden cesaretleri kırılmıştı. Üssünde yaklaşık 25 kişi küçük gruplar halinde toplanmıştı; çoğu bir virajın arkasında, izleyenleri şelalenin şiddetli sularından koruyordu.
Muir, Yosemite Şelalesi'nin kükremesini “güzel, vahşi müzik” olarak tanımladı ve Hawkins, şelalelerin, özellikle de üst kısımdaki sesi, hatta varlığı nasıl koruduğundan dokunaklı bir şekilde bahsetti. Onun ve başkalarının muhteşem fotoğraflarını gördükten sonra eşim Mica ve ben sabırsızlıkla ayın güneş ışığını şelalelere yansıtmasını bekledik. Diğerleri de öyle.
Brian Hawkins (solda), Nisan ayında Yosemite's Cook's Meadow'da ay kuşağı arayan Buffalo, NY'den Richard ve Sally Brewer ve Anne Johnston-Fera ile karşılaştı.
(Alex Pulaski)
Bir fotoğrafçı bana 20 dakika önce bulutların dağılması sırasında yakaladığı çeyrek ay kuşağı görüntüsünü gösterdi. Laurel, Md.'den 28 yaşındaki Eric Krapil, önceki gece cep telefonuyla çekilen tam yaylı bir ay kuşağı fotoğrafını paylaştı.
“Şanslıydık” dedi. “Köşkte yanımızdan geçen bir adam, 'Ay kuşağını görmek ister misin?' dedi.”
Bu gece kesinlikle öyle yaptık. Ve birkaç dakika sonra, sarımsı ay kısa bir süreliğine sisin içinden geçerken Hawkins bir kayayı işaret etti. Orada ay kuşağının bir köşesinin başladığını söyledi.
Ve şunu gördüm: En iyi ihtimalle çeyrek yay, ayın zayıf ışığında hayalet gibi beyaz. Umduğum her şey değildi ama daha sonra geri dönerken Hawkins'e bu parıltıyı görmemize yardım ettiği için teşekkür ettim; sonraki gecelerde neler olabileceğine dair bir ipucu.
Evet dedi. Düşünceli bir duraklama yaşandı.
“Bu şimdiye kadar gördüğüm en acıklı ay kuşağıydı” diye devam etti.
2007'den önce hiç kimse ay yaylarının Yosemite'de ne zaman ve nerede ortaya çıkacağından tam olarak emin değildi. Ancak Teksas Eyalet Üniversitesi'nden bir araştırmacı ekibi, ay kuşağının görünümünü doğru bir şekilde tahmin etmek için topografyayı, geometriyi ve astronomiyi birleştirmek için bilgisayarlardan yararlandı ve bulgularını yayınladı.
Hawkins, parkı ilk kez aynı yıl ziyaret etti ve özellikle 2011'de ay kuşağını gördükten sonra parkın güzelliği karşısında büyülendi. Kendi modellemesini yapmaya başladı ve web sitesi 2018'de açıldı. Bu bir sevgi emeği; reklam yok ve o tur yapmıyor ya da tişört giymiyor.
Yaptığı şey diğer arayanlara yardım etmektir. Yosemite Vadisi'nde yaşayan ve çalışan Anna Smits, ilk ay kuşunu pandemi sırasında gördü. Park ziyaretçilere kapalıydı ancak Hawkins yine de hesaplamalarını paylaştı. Artık hem hevesli bir fotoğrafçı hem de açık hava kadını olan Smits, daha zor ay kuşağı çekimleri bulmak için ara sıra sınırları zorluyor.
Bu ne anlama geliyor? Bir gece, bu, bir çapa yerleştirmeyi ve Yukarı Yosemite Şelalesi yakınlarındaki bir çıkıntıya yaklaşık 15 metrelik iple inmeyi içeriyordu. Başka bir sefer, parlak ay ışığında Vernal Şelalesi'ne doğru yürüyüş için alarmını sabah 1:30'a kurdu. Hava o kadar soğuktu ki yoğunlaşan su tripodunu dondurdu.
“Bu çok ödüllendirici bir deneyim” dedi. “Serpintin içinde oturup önünüzdeki ay kuşağı haçını izlemeyi düşünmek bile beni gerçekten aydınlatıyor.”
Geçen ayki ziyaretimizin sonraki iki gecesinde bu görsel ödül elimizden kaçtı. Gündüz mavi gökyüzü gece bulutlara teslim oldu. Hawkins ilk gece beni hiçbir şeyin garanti olmadığı konusunda uyarmıştı.
“Önünüzdeki sahne karşısında büyülenmeye ama aynı zamanda çekim yapmanın ne kadar zor olduğu konusunda hüsrana uğramaya hazırlanın” dedi. “Pek çok şey aleyhinize çalışıyor; hava soğuk, ıslak, merceğin kurutulması gerekiyor, otomatik odaklamayı kullanamıyorsunuz. Sadece sabırlı olmanız ve tüm sorunları çözmeye çalışmanız gerekiyor.
Ve ay bir bulut perdesinin arkasına gizlendiğinde, şelalenin sesini ve geri döndüğünüzde sizi bekleyen gösterinin parıltısını hatırlayarak kendinizi avutursunuz.
Ay kuşağı nedir?
Basitçe söylemek gerekirse, dolunay ışığının havada asılı kalan su damlacıklarından yansıyan geceleyin görülen bir gökkuşağıdır. Ancak insanlar geceleri renkleri tespit etmekte zorlanırlar, bu nedenle kuzey ışıklarında olduğu gibi çıplak gözle genellikle beyaz görünürler. Fotoğraflar, özellikle daha fazla ışığa izin verecek şekilde zamanlanmış pozlamalarla onları tıpkı bir gökkuşağı gibi tam renkli hale getirir.
Aykuşaklarını görebileceğiniz tek yer Yosemite mi?
Hayır ama sürekli olarak görülebilecekleri çok az şelale alanı var. Bunlar arasında Kentucky'deki Cumberland Şelaleleri ve Afrika'nın Zambiya-Zimbabve sınırındaki Victoria Şelaleleri yer alıyor.
Yosemite aykuşaklarını görmek için en iyi tarihler, saatler ve yerler ne zaman?
En iyi dolunay çevresindeki beş gecede gözlemlenirler. Hawkins, web sitesinde 21-25 Mayıs arasındaki bir sonraki görüntüleme aralığı için 2024'ün en yoğun izlenme tarihlerini ve konuma göre belirli saatleri (Yukarı ve Aşağı Yosemite şelaleleri ve Buzul Noktası) hesapladı. Bir sonraki dolunay için en iyi tarihler, daha sonra takip edilecek zaman hesaplamalarıyla birlikte 19-23 Haziran arasıdır.
Herhangi bir özel donanıma ihtiyaç var mı?
Yararlı öğeler arasında rahat yürüyüş ayakkabıları, düşme tabanına yakın izleme yapılıyorsa yağmur pançosu, lensleri ve kameraları kurutmak için bezler, daha uzun kamera veya akıllı telefon pozları için bir tripod ve bir far veya el feneri (gece görüşünü bozmamak için kırmızı ışık ayarları tercih edilir) bulunur. . Clear Outdoor gibi hava durumu uygulamaları saatlik bulut örtüsünü tahmin eder. İleri düzey kullanıcılar için, Photo Ephemeris ve Planit Pro gibi uygulamalar, ayın konumlarını (ve çok daha fazlasını) tam olarak hesaplamaya yardımcı olacaktır.
Yosemite Ulusal Parkı rezervasyonları gerekli mi?
Bazen. 30 Haziran'a kadar hafta sonları ve tatil günlerinde gündüz (05:00 – 16:00) park giriş rezervasyonlarının yapılması gerekmektedir. 1 Temmuz'dan 16 Ağustos'a kadar aynı zaman aralıklarında günlük olarak talep edilmelidir. Parkta kamp veya konaklama rezervasyonu yaptıranlara parka giriş izni verilecek. Tüm kuralları ve rezervasyon bağlantısını Milli Park Servisi'nin web sitesinde bulabilirsiniz.
Geceleri Yosemite ay kuşağı aramak riskli midir?
Bunu göz korkutucu bulmadık. Aşağı Yosemite Şelalesi, kaldığımız Yosemite Valley Lodge'a sadece 10 dakikalık yürüme mesafesindedir. Yosemite Şelalesi'nin geniş manzarasına sahip Cook's Meadow da yakınlardadır, ancak yoğun bulut örtüsünün ay ışığını engellemesi nedeniyle arabayla gitmeye karar verdik. Hem Hawkins hem de Smits, daha uzak yerler ararken sağduyuyu kullanmayı tavsiye etti. Hiçbir zaman meydan okumaktan çekinmeyen cesur Muir'in, Fern Ledge yakınındaki Yosemite Şelalesi'nin arkasında ay yaylarını kovalarken bir gece neredeyse ölüyor olduğunu belirtmekte fayda var; “ay ışığının aydınlattığı vahşi bir banyodan” sırılsıklam ve uyuşmuş halde kurtuldu.