SUTTER BUTTES, Kaliforniya —
Sacramento'nun yaklaşık 60 mil kuzeyinde yer alan Sutter Buttes, 1,4 milyon yıl önce aktif olan bir yanardağın kalıntıları olan Central Valley'in tabanından keskin bir şekilde yükseliyor. Katedrali andıran kuleleri yukarı doğru kıvrılıyor, bazıları gökyüzüne 600 metreden fazla yüksekliğe ulaşıyor; 10 mil çapında, “dünyanın en küçük dağ sırası” olarak adlandırılan heybetli dairesel bir oluşum.
Bu lav kubbelerinin içinde korunan, kır çiçekleri ve Kızılderili eserleriyle zengin, şahinler ve sayısız başka kuş türü tarafından gözetlenen inişli çıkışlı tepelerden oluşan bir vahadır.
Sutter Buttes'a halkın erişiminin olmaması konusundaki sert tartışmalar yıllardır sürüyor. Ancak her iki taraftaki herkes şu konuda hemfikir: Kaliforniya'nın en büyülü ve başka dünyaya ait arazilerinden bazılarını kapsıyorlar. Uzun zamandır Kızılderili kabileleri için kutsal olan bu oluşum, artık esas olarak, bir asırdan fazla bir süre önce Çinli işçiler tarafından inşa edilen taş duvarların arkasında ot yiyen sığırlara ev sahipliği yapıyor; bazı insanların kapıları sonuna kadar açmak, bazılarının ise kapıları açık tutmak istediği gerçeğinden habersiz. sonsuza kadar kilitlendi.
Son yirmi yıldır Sutter Buttes, neredeyse hiç kimsenin ziyaret etmesine izin verilmeyen bir Kaliforniya eyalet parkına da ev sahipliği yapıyor.
Kayıt için:
20 Mayıs 2024, 07:30Bu makalenin daha önceki bir versiyonunda, Milli Park Servisi'nin kurulmasına yardımcı olan ünlü peyzaj mimarının soyadı Frederick Law Olmstead Jr. olarak yanlış yazılmıştı. Soyadı Olmsted olarak yazılmıştı.
2003 yılında Kaliforniya eyaleti, “Barış Vadisi” olarak adlandırılan cennet gibi bir zümrüt parçası da dahil olmak üzere, tepelerin kuzey tarafında 1.800 dönümlük arazi satın almak için yaklaşık 3 milyon dolar harcadı. Hükümet, 1920'lerde eyalet parkları sisteminin başlangıcından bu yana bu engebeli güzel arazide bir parka gözünü dikti. Ulusal Park Servisi'nin kurulmasına yardım eden ve aynı zamanda ilk yıllarda Kaliforniya'daki potansiyel park alanlarını araştıran ünlü peyzaj mimarı Frederick Law Olmsted Jr., burayı Monterey County kıyısındaki Point Lobos gibi değerli taşlarla birlikte eyalet parkları istek listesine koydu. ve Kuzey Kaliforniya'daki Donner Gölü.
2005 yılında devlet nihayet amacına ulaştı. Eyalet Parkı ve Rekreasyon Komisyonu resmi olarak 1.785 dönümlük park ilan etti. Taşınmazın kendine ait devlet destekli web sayfası ve koruma ve bakım için bir bütçe.
Sahip olmadığı şey halkın içeri girmesi için herhangi bir yoldur.
Web sayfasının üst kısmında büyük kırmızı harflerle “Lütfen dikkat: Şu anda bu parka girmek için halka açık bir erişim noktası yok” yazıyor.
Bunların altında nefes kesici fotoğraflar var: sakin bir gölde parıldayan güneş ışığı; yemyeşil bir tepeye çıkan toprak yol; Gün batımında tepelerin unutulmaz bir fotoğrafı – uzaktan.
Uzaktan çekilen bu son görüntü çoğu insanın parkı görebilmesinin tek yoludur.
Sutter Buttes'teki arazilerin çoğu, tarlaları sığır ve koyun otlatmak için kullanan, bazıları 19. yüzyıldan kalma mülklere sahip olan bir avuç aileye ait.
(Brian Baer / Kaliforniya Eyalet Parkları)
Mevcut ve eski park yetkililerine göre sorun, Sutter Buttes'a giden tüm yolların özel mülkiyette olması. Ve Kaliforniya'nın birliğe katılmasından bu yana bazıları arazinin tapusunu elinde bulunduran toprak sahiplerinin hiçbiri, eyalete bu yolları park ziyaretçileri için kullanma izni vermeyecek. Devlet, parka erişim için kullanılabilecek kamuya açık bir yolun yakınında kendilerine mülk satmaya istekli kimseyi de bulamadı.
20. yılındaki çıkmazla birlikte devlet yetkilileri, dikkatli bir şekilde yönlendirilen ziyaretler için ara sıra birkaç kişinin parka girmesine izin veriyor.
Eyalet parkları yetkilileri durumu tartışmak üzere bir röportaj için müsait değildi, ancak bir açıklamada departmanın “araziyi güvence altına almak veya erişim sağlamak için irtifak hakkı sağlamak için fırsatlar aramaya devam ettiğini” söyledi. Şu ana kadar hiçbir şey ortaya çıkmadı.
Bölge sakinlerinin çoğu mevcut durumun (boş bir eyalet parkı) kendilerine çok uygun olduğunu söylüyor. Sutter Buttes'ın hassas kabile eserleri ve tehdit altındaki türlerle dolu değerli bir ekosistem olduğunu söylüyorlar. Uçsuz bucaksız Sierra Nevada'daki bir eyalet parkı ya da geniş iç çöller ya da ışıltılı sahil boyunca uzanan bir eyalet parkı ile aynı olmadığını iddia ediyorlar.
59 yaşındaki Marty Steidlmayer, “Sacramento Vadisi'nin ortasındaki bu küçük damla, tecavüze karşı çok hassas” dedi. Ailesinin 1930'lardan bu yana Sutter Buttes'ta arazisi var. Bir eyalet parkının “insanların özgür ve gözetimsiz olarak içeri girmesine izin vereceğini” ve bunun da vandalizme, yangınlara ve bozulmaya yol açabileceğini söyledi. “Bu iyi bir fikir değil” dedi.
Sutter İlçesi Amiri Mat Conant da aynı fikirde. “Bu toprak haklarını korumak daha önemli” dedi ve “bazı ailelerin bu toprakları 200 yıla yakın bir süredir elinde tuttuğunu” belirtti.
Francis Coats, devletin halkın katılımına izin vermenin bir yolunu bulması gerektiğini düşünen az sayıda yerel toprak sahibinden biri.
Ailesi 19. yüzyıldan beri bu bölgede yaşayan Coats, “Neden açık olmadığı beni kesinlikle anlamıyor” dedi. Coats, Güney Butte'nin kuzey tarafında 160 dönümlük arazide küçük bir hisseye sahip olduğunu ve erişime yönelik antipatinin o kadar güçlü olduğunu, kendi parselini ilk ziyaret etmeye çalıştığında ölüm tehditleriyle karşı karşıya kaldığını söyledi.
Sutter Buttes'a halkın erişiminin olmaması konusundaki tartışmalar yıllardır sürüyor. Ancak her iki taraf da bu tepelerin Kaliforniya'daki en büyülü bölgelerden bazılarını kapsadığı konusunda hemfikir.
(Brian Baer / Kaliforniya Eyalet Parkları)
Sutter Buttes, günümüz Kaliforniya'sında çok az müjdelense de eyalet tarihinde çok büyük bir rol oynadı.
Maidu halkı, Sacramento Vadisi'nin sular altında kaldığı dönemlerde binlerce yıl boyunca buraya sığındı. Bunun ruhların öbür dünyaya yolculuklarında bir dinlenme noktası olduğuna inanıyorlardı.
1840'larda, kuzey eyaletindeki Yerli Amerikalılara yönelik vahşi katliamlarından yeni kurtulmuş olan Kit Carson ve General John C. Fremont, kuzey eyaletlerinde saklandılar ve Kaliforniya'yı Meksika'dan ele geçirmek için komplo kurdular. Daha sonra 1846'daki Ayı Bayrağı İsyanı'na destek vermek için Sonoma İlçesine gittiler. Kaliforniya Cumhuriyetleri kısa ömürlü oldu, ancak Kaliforniya'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne katılmasının yolunu açan Meksika-Amerika Savaşı'nın alevlenmesine yardımcı oldu.
Devlet yetkilileri ilk kez 1920'lerde Sutter Buttes'te bir park önerdiğinde, yerel gazeteler bu tarihi kutlama fırsatını değerlendirdi.
Sacramento Union 1931'de “Bu engebeli tepeler Kaliforniyalıların kalbinde değerli bir yere sahiptir” diye yazmıştı. “Eyaletin Meksika yönetiminden ayrılmasının romantizmiyle silinmez bir şekilde bağlantılılar.”
Park o zaman meyve vermedi ve Buhran ve İkinci Dünya Savaşı başka öncelikler yarattı.
Devlet 1970'lerde Sutter Buttes'ta onbinlerce dönümlük arazinin satın alınmasını finanse etmek için park bonosuna para yatırarak bir kez daha denedi. Yerel toprak sahipleri dehşete düştü ve ilçe Denetleme Kurulu karşı oy kullandı. Süpervizör JA Bagley yerel gazeteye “Onlarla sonuna kadar savaşacağız” dedi.
Devlet geri adım attı. Ancak parklar departmanındaki bazıları hayallerinden asla vazgeçmedi.
Bakanlığın arazi edinimi şefi Warren Westrup uzun bir oyunun nasıl oynanacağını biliyordu. 37 yıl boyunca devlet için çalışan Westrup, bir vizyon gerçekleşene kadar parselleri parça parça nasıl bir araya getireceğini buldu.
Bunu, eyalet yetkililerinin, toplulukları Los Angeles'tan Malibu'ya bağlayan bir yol için arazi satın almanın yollarını tasarladığı Santa Monica Dağları'nda yaptı; ve Chino Hills'te, sonunda bütün bir park meyve verene kadar birbiri ardına kanyonlar satın aldılar.
2003 yılında Westrup, bir aracı aracılığıyla, tepelerde arazisi olan birinin satmak istediğini duydu. Mülkün özel kapılarla kapatılmış özel arazilerle çevrili olduğunu ve yalnızca özel bir yoldan erişilebildiğini bilmesine rağmen, satın alımını ayarladı.
Park yetkilileri, sonunda bir başkasını kendilerine halka açık bir yolun yanındaki araziyi satmaya ikna edebilecekleri, burada bir park yeri, banyolar ve belki de insanların kamp kurması için birkaç çadır inşa edebilecekleri fikriyle parkı kurmak için harekete geçti.
Sorun: Kimse satmazdı.
Hükümet yetkilileri, 1920'lerde eyalet parkları sisteminin başlangıcından bu yana Sutter Buttes'te bir parkın peşindeydi.
(Brian Baer / Kaliforniya Eyalet Parkları)
Tepelerdeki arazilerin çoğu, tarlaları esas olarak sığır ve koyun otlatmak için kullanan az sayıda eski aileye ait. Dışarıda birkaç ev olmasına rağmen iç kısımda kimse yaşamıyor.
Devlet 1970'lerde bir park için baskı yaptıktan sonra bazı toprak sahipleri hükümetin mülklerine el koyabileceğinden korktu. Bunu engellemek için halka ve araştırmacılara sınırlı erişim sağlayan rehberli turlar sağlamaya başladılar. Yerel okul çocukları da davet edildi.
İş için bir kulübeye taşınan bir yöneticiyi, eşi, Golden Retriever'ları ve kedileriyle birlikte işe aldılar. Bir kartal tarafından kaçırılan ve bir daha asla görülmeyen kedi dışında hepsi bölgenin sessiz ihtişamına aşık oldular.
Yönetici Walt Anderson, 2006 tarihli sözlü tarih kitabında “Bazı yerler bizi diğerlerinden daha güçlü bir şekilde çekiyor” diye açıkladı. “Demek istediğim, herkes geçerken bu tepelerin profilini seviyor, ama içeri girince bağımlı oluyorlar.”
Eyalet parkının bitişiğinde arazi sahibi olan Steidlmayer, yetkililerin kendisine “devletin satmaya hazır olduğumuz her şeyi satın alacağını” söylediğini söyledi. Ama bu ailemin yapacağı son şey olurdu.”
Hatta bazı açık hava meraklılarının bile parkın açılması konusunda çekinceleri var.
Sutter Buttes Regional Land Trust'ın genel müdürü Lisa Lindman, konuyu “gerçekten karmaşık” olarak görmeye başladığını söyledi.
Halkın tepelerin huzurunu ve güzelliğini takdir edebilmesini istiyor, ancak toprak sahiplerinin hassas ekosistem ve büyük ölçüde dokunulmadan kalan asırlık Kızılderili eserleri hakkındaki endişelerini yineledi.
Tam kamu erişimi yerine, Lindman'ın arazi vakfının kardeş kuruluşu olan Middle Mountain Interpretive Hikes, dikkatle denetlenen bir yürüyüş için kişi başına yaklaşık 35 dolar ödeyen küçük insan grupları için özel turlar düzenliyor. Rezervasyonlara ulaşmak zor olabilir. Orta Dağ yürüyüşleri eyalet park alanına girmiyor. Bunun yerine, arazi sahipleriyle 1970'lerdeki ilk turlardan doğan uzun süredir devam eden bir anlaşma kapsamında parkın yakınındaki özel araziyi geçiyorlar.
Geçenlerde bir bahar gününde, bir tur grubu, arazinin merkezine yakın bir yere park etmeden önce, küçük bir araba karavanıyla toprak yolları sardı ve kilitli kapılardan geçti. Volkanik kubbeler yeşil bir çayırın üzerinde yükseliyordu. Rüzgar çimlerin arasından hışırdadı. Tepemizden bir kar kazı sürüsü geçti; gümüş kanatları mavi gökyüzünde parlıyordu.
Lav kubbelerinin tepesinden Lassen Dağı ve Shasta Dağı'nı görmek mümkündü. Karla kaplı Sierra doğuda duruyordu. Tehlikeli bir inişin ardından grup üyeleri kubbelerin çimenli zeminini geçerek Barış Vadisi'ndeki eyalet parkının kenarına geldi. Bir rehber, tur grubunu giriş izninin olmadığı konusunda uyardı.
Alan eyalet parkı olarak belirlendiğinde Parklar ve Rekreasyon Dairesi başkanı olan Ruth Coleman, Kaliforniya'nın araziyi korumak için önlemler alırken bunu değiştirmenin bir yolunu bulmaya devam edeceğini umduğunu söyledi.
“Burası eyalet parkı olarak sınıflandırılıyor. Ve bir eyalet parkının da erişimi var,” dedi Coleman ve şunu ekledi: “Orada bulundum. … Bu sihirdir.”
Sacramento'nun yaklaşık 60 mil kuzeyinde yer alan Sutter Buttes, 1,4 milyon yıl önce aktif olan bir yanardağın kalıntıları olan Central Valley'in tabanından keskin bir şekilde yükseliyor. Katedrali andıran kuleleri yukarı doğru kıvrılıyor, bazıları gökyüzüne 600 metreden fazla yüksekliğe ulaşıyor; 10 mil çapında, “dünyanın en küçük dağ sırası” olarak adlandırılan heybetli dairesel bir oluşum.
Bu lav kubbelerinin içinde korunan, kır çiçekleri ve Kızılderili eserleriyle zengin, şahinler ve sayısız başka kuş türü tarafından gözetlenen inişli çıkışlı tepelerden oluşan bir vahadır.
Sutter Buttes'a halkın erişiminin olmaması konusundaki sert tartışmalar yıllardır sürüyor. Ancak her iki taraftaki herkes şu konuda hemfikir: Kaliforniya'nın en büyülü ve başka dünyaya ait arazilerinden bazılarını kapsıyorlar. Uzun zamandır Kızılderili kabileleri için kutsal olan bu oluşum, artık esas olarak, bir asırdan fazla bir süre önce Çinli işçiler tarafından inşa edilen taş duvarların arkasında ot yiyen sığırlara ev sahipliği yapıyor; bazı insanların kapıları sonuna kadar açmak, bazılarının ise kapıları açık tutmak istediği gerçeğinden habersiz. sonsuza kadar kilitlendi.
Son yirmi yıldır Sutter Buttes, neredeyse hiç kimsenin ziyaret etmesine izin verilmeyen bir Kaliforniya eyalet parkına da ev sahipliği yapıyor.
Kayıt için:
20 Mayıs 2024, 07:30Bu makalenin daha önceki bir versiyonunda, Milli Park Servisi'nin kurulmasına yardımcı olan ünlü peyzaj mimarının soyadı Frederick Law Olmstead Jr. olarak yanlış yazılmıştı. Soyadı Olmsted olarak yazılmıştı.
2003 yılında Kaliforniya eyaleti, “Barış Vadisi” olarak adlandırılan cennet gibi bir zümrüt parçası da dahil olmak üzere, tepelerin kuzey tarafında 1.800 dönümlük arazi satın almak için yaklaşık 3 milyon dolar harcadı. Hükümet, 1920'lerde eyalet parkları sisteminin başlangıcından bu yana bu engebeli güzel arazide bir parka gözünü dikti. Ulusal Park Servisi'nin kurulmasına yardım eden ve aynı zamanda ilk yıllarda Kaliforniya'daki potansiyel park alanlarını araştıran ünlü peyzaj mimarı Frederick Law Olmsted Jr., burayı Monterey County kıyısındaki Point Lobos gibi değerli taşlarla birlikte eyalet parkları istek listesine koydu. ve Kuzey Kaliforniya'daki Donner Gölü.
2005 yılında devlet nihayet amacına ulaştı. Eyalet Parkı ve Rekreasyon Komisyonu resmi olarak 1.785 dönümlük park ilan etti. Taşınmazın kendine ait devlet destekli web sayfası ve koruma ve bakım için bir bütçe.
Sahip olmadığı şey halkın içeri girmesi için herhangi bir yoldur.
Web sayfasının üst kısmında büyük kırmızı harflerle “Lütfen dikkat: Şu anda bu parka girmek için halka açık bir erişim noktası yok” yazıyor.
Bunların altında nefes kesici fotoğraflar var: sakin bir gölde parıldayan güneş ışığı; yemyeşil bir tepeye çıkan toprak yol; Gün batımında tepelerin unutulmaz bir fotoğrafı – uzaktan.
Uzaktan çekilen bu son görüntü çoğu insanın parkı görebilmesinin tek yoludur.
Sutter Buttes'teki arazilerin çoğu, tarlaları sığır ve koyun otlatmak için kullanan, bazıları 19. yüzyıldan kalma mülklere sahip olan bir avuç aileye ait.
(Brian Baer / Kaliforniya Eyalet Parkları)
Mevcut ve eski park yetkililerine göre sorun, Sutter Buttes'a giden tüm yolların özel mülkiyette olması. Ve Kaliforniya'nın birliğe katılmasından bu yana bazıları arazinin tapusunu elinde bulunduran toprak sahiplerinin hiçbiri, eyalete bu yolları park ziyaretçileri için kullanma izni vermeyecek. Devlet, parka erişim için kullanılabilecek kamuya açık bir yolun yakınında kendilerine mülk satmaya istekli kimseyi de bulamadı.
20. yılındaki çıkmazla birlikte devlet yetkilileri, dikkatli bir şekilde yönlendirilen ziyaretler için ara sıra birkaç kişinin parka girmesine izin veriyor.
Eyalet parkları yetkilileri durumu tartışmak üzere bir röportaj için müsait değildi, ancak bir açıklamada departmanın “araziyi güvence altına almak veya erişim sağlamak için irtifak hakkı sağlamak için fırsatlar aramaya devam ettiğini” söyledi. Şu ana kadar hiçbir şey ortaya çıkmadı.
Bölge sakinlerinin çoğu mevcut durumun (boş bir eyalet parkı) kendilerine çok uygun olduğunu söylüyor. Sutter Buttes'ın hassas kabile eserleri ve tehdit altındaki türlerle dolu değerli bir ekosistem olduğunu söylüyorlar. Uçsuz bucaksız Sierra Nevada'daki bir eyalet parkı ya da geniş iç çöller ya da ışıltılı sahil boyunca uzanan bir eyalet parkı ile aynı olmadığını iddia ediyorlar.
59 yaşındaki Marty Steidlmayer, “Sacramento Vadisi'nin ortasındaki bu küçük damla, tecavüze karşı çok hassas” dedi. Ailesinin 1930'lardan bu yana Sutter Buttes'ta arazisi var. Bir eyalet parkının “insanların özgür ve gözetimsiz olarak içeri girmesine izin vereceğini” ve bunun da vandalizme, yangınlara ve bozulmaya yol açabileceğini söyledi. “Bu iyi bir fikir değil” dedi.
Sutter İlçesi Amiri Mat Conant da aynı fikirde. “Bu toprak haklarını korumak daha önemli” dedi ve “bazı ailelerin bu toprakları 200 yıla yakın bir süredir elinde tuttuğunu” belirtti.
Francis Coats, devletin halkın katılımına izin vermenin bir yolunu bulması gerektiğini düşünen az sayıda yerel toprak sahibinden biri.
Ailesi 19. yüzyıldan beri bu bölgede yaşayan Coats, “Neden açık olmadığı beni kesinlikle anlamıyor” dedi. Coats, Güney Butte'nin kuzey tarafında 160 dönümlük arazide küçük bir hisseye sahip olduğunu ve erişime yönelik antipatinin o kadar güçlü olduğunu, kendi parselini ilk ziyaret etmeye çalıştığında ölüm tehditleriyle karşı karşıya kaldığını söyledi.
Sutter Buttes'a halkın erişiminin olmaması konusundaki tartışmalar yıllardır sürüyor. Ancak her iki taraf da bu tepelerin Kaliforniya'daki en büyülü bölgelerden bazılarını kapsadığı konusunda hemfikir.
(Brian Baer / Kaliforniya Eyalet Parkları)
Sutter Buttes, günümüz Kaliforniya'sında çok az müjdelense de eyalet tarihinde çok büyük bir rol oynadı.
Maidu halkı, Sacramento Vadisi'nin sular altında kaldığı dönemlerde binlerce yıl boyunca buraya sığındı. Bunun ruhların öbür dünyaya yolculuklarında bir dinlenme noktası olduğuna inanıyorlardı.
1840'larda, kuzey eyaletindeki Yerli Amerikalılara yönelik vahşi katliamlarından yeni kurtulmuş olan Kit Carson ve General John C. Fremont, kuzey eyaletlerinde saklandılar ve Kaliforniya'yı Meksika'dan ele geçirmek için komplo kurdular. Daha sonra 1846'daki Ayı Bayrağı İsyanı'na destek vermek için Sonoma İlçesine gittiler. Kaliforniya Cumhuriyetleri kısa ömürlü oldu, ancak Kaliforniya'nın Amerika Birleşik Devletleri'ne katılmasının yolunu açan Meksika-Amerika Savaşı'nın alevlenmesine yardımcı oldu.
Devlet yetkilileri ilk kez 1920'lerde Sutter Buttes'te bir park önerdiğinde, yerel gazeteler bu tarihi kutlama fırsatını değerlendirdi.
Sacramento Union 1931'de “Bu engebeli tepeler Kaliforniyalıların kalbinde değerli bir yere sahiptir” diye yazmıştı. “Eyaletin Meksika yönetiminden ayrılmasının romantizmiyle silinmez bir şekilde bağlantılılar.”
Park o zaman meyve vermedi ve Buhran ve İkinci Dünya Savaşı başka öncelikler yarattı.
Devlet 1970'lerde Sutter Buttes'ta onbinlerce dönümlük arazinin satın alınmasını finanse etmek için park bonosuna para yatırarak bir kez daha denedi. Yerel toprak sahipleri dehşete düştü ve ilçe Denetleme Kurulu karşı oy kullandı. Süpervizör JA Bagley yerel gazeteye “Onlarla sonuna kadar savaşacağız” dedi.
Devlet geri adım attı. Ancak parklar departmanındaki bazıları hayallerinden asla vazgeçmedi.
Bakanlığın arazi edinimi şefi Warren Westrup uzun bir oyunun nasıl oynanacağını biliyordu. 37 yıl boyunca devlet için çalışan Westrup, bir vizyon gerçekleşene kadar parselleri parça parça nasıl bir araya getireceğini buldu.
Bunu, eyalet yetkililerinin, toplulukları Los Angeles'tan Malibu'ya bağlayan bir yol için arazi satın almanın yollarını tasarladığı Santa Monica Dağları'nda yaptı; ve Chino Hills'te, sonunda bütün bir park meyve verene kadar birbiri ardına kanyonlar satın aldılar.
2003 yılında Westrup, bir aracı aracılığıyla, tepelerde arazisi olan birinin satmak istediğini duydu. Mülkün özel kapılarla kapatılmış özel arazilerle çevrili olduğunu ve yalnızca özel bir yoldan erişilebildiğini bilmesine rağmen, satın alımını ayarladı.
Park yetkilileri, sonunda bir başkasını kendilerine halka açık bir yolun yanındaki araziyi satmaya ikna edebilecekleri, burada bir park yeri, banyolar ve belki de insanların kamp kurması için birkaç çadır inşa edebilecekleri fikriyle parkı kurmak için harekete geçti.
Sorun: Kimse satmazdı.
Hükümet yetkilileri, 1920'lerde eyalet parkları sisteminin başlangıcından bu yana Sutter Buttes'te bir parkın peşindeydi.
(Brian Baer / Kaliforniya Eyalet Parkları)
Tepelerdeki arazilerin çoğu, tarlaları esas olarak sığır ve koyun otlatmak için kullanan az sayıda eski aileye ait. Dışarıda birkaç ev olmasına rağmen iç kısımda kimse yaşamıyor.
Devlet 1970'lerde bir park için baskı yaptıktan sonra bazı toprak sahipleri hükümetin mülklerine el koyabileceğinden korktu. Bunu engellemek için halka ve araştırmacılara sınırlı erişim sağlayan rehberli turlar sağlamaya başladılar. Yerel okul çocukları da davet edildi.
İş için bir kulübeye taşınan bir yöneticiyi, eşi, Golden Retriever'ları ve kedileriyle birlikte işe aldılar. Bir kartal tarafından kaçırılan ve bir daha asla görülmeyen kedi dışında hepsi bölgenin sessiz ihtişamına aşık oldular.
Yönetici Walt Anderson, 2006 tarihli sözlü tarih kitabında “Bazı yerler bizi diğerlerinden daha güçlü bir şekilde çekiyor” diye açıkladı. “Demek istediğim, herkes geçerken bu tepelerin profilini seviyor, ama içeri girince bağımlı oluyorlar.”
Eyalet parkının bitişiğinde arazi sahibi olan Steidlmayer, yetkililerin kendisine “devletin satmaya hazır olduğumuz her şeyi satın alacağını” söylediğini söyledi. Ama bu ailemin yapacağı son şey olurdu.”
Hatta bazı açık hava meraklılarının bile parkın açılması konusunda çekinceleri var.
Sutter Buttes Regional Land Trust'ın genel müdürü Lisa Lindman, konuyu “gerçekten karmaşık” olarak görmeye başladığını söyledi.
Halkın tepelerin huzurunu ve güzelliğini takdir edebilmesini istiyor, ancak toprak sahiplerinin hassas ekosistem ve büyük ölçüde dokunulmadan kalan asırlık Kızılderili eserleri hakkındaki endişelerini yineledi.
Tam kamu erişimi yerine, Lindman'ın arazi vakfının kardeş kuruluşu olan Middle Mountain Interpretive Hikes, dikkatle denetlenen bir yürüyüş için kişi başına yaklaşık 35 dolar ödeyen küçük insan grupları için özel turlar düzenliyor. Rezervasyonlara ulaşmak zor olabilir. Orta Dağ yürüyüşleri eyalet park alanına girmiyor. Bunun yerine, arazi sahipleriyle 1970'lerdeki ilk turlardan doğan uzun süredir devam eden bir anlaşma kapsamında parkın yakınındaki özel araziyi geçiyorlar.
Geçenlerde bir bahar gününde, bir tur grubu, arazinin merkezine yakın bir yere park etmeden önce, küçük bir araba karavanıyla toprak yolları sardı ve kilitli kapılardan geçti. Volkanik kubbeler yeşil bir çayırın üzerinde yükseliyordu. Rüzgar çimlerin arasından hışırdadı. Tepemizden bir kar kazı sürüsü geçti; gümüş kanatları mavi gökyüzünde parlıyordu.
Lav kubbelerinin tepesinden Lassen Dağı ve Shasta Dağı'nı görmek mümkündü. Karla kaplı Sierra doğuda duruyordu. Tehlikeli bir inişin ardından grup üyeleri kubbelerin çimenli zeminini geçerek Barış Vadisi'ndeki eyalet parkının kenarına geldi. Bir rehber, tur grubunu giriş izninin olmadığı konusunda uyardı.
Alan eyalet parkı olarak belirlendiğinde Parklar ve Rekreasyon Dairesi başkanı olan Ruth Coleman, Kaliforniya'nın araziyi korumak için önlemler alırken bunu değiştirmenin bir yolunu bulmaya devam edeceğini umduğunu söyledi.
“Burası eyalet parkı olarak sınıflandırılıyor. Ve bir eyalet parkının da erişimi var,” dedi Coleman ve şunu ekledi: “Orada bulundum. … Bu sihirdir.”